Powiat Sandomierski

Pińsk (Białoruś)

PINSK (BIAŁORUŚ)

Pinsk

 

W dniu 15 sierpnia 2011 roku, Samorząd Powiatu Sandomierskiego (Polska) oraz Pinski Rejonowy Komitet Wykonawczy (Republika  Białoruś), uswiadamiając znaczenie stosunków kulturowych, opartych na potrzebie efektywnego wykorzystania zasobów finansowych i możliwości kulturowych, na podstawie równoprawnego partnerstwa oraz wzajemnych korzyści, zapewniając wsparcie dla wartości prywatnej inicjatywy i rozszerzenie bezpośrednich kontaktów, w celu rozwijania przemysłu, rolnictwa, handlu, ekologii, kultury, oświaty, kultury fizycznej i sportu podpisali Umowę o Współpracy.

 

 Informacje o rejonie i mieście 

    Rejon Piński– rejon w południowo-zachodniej Białorusi, w obwodzie brzeskim mapowierzchnię 3252,77 km². Rejon zamieszkuje ok. 51 600 osób,

    Pińsk – miasto i port na Białorusi, na Polesiu, nad rzeką Piną, u jej ujścia do Prypeci, w odległości 29 km od kanału Dniepr-Bug. Miasto położone jest administracyjnie w obwodzie brzeskim, do 1939 w województwie poleskim (1921 stolica), węzeł drogowy; stolica diecezji pińskiej (1925), seminarium duchowne (1925, 2001); 130 600 mieszkańców (2010).

    Do 1939 Pińsk był miejscem stacjonowania Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej i 84 Pułku Piechoty Strzelców Poleskich.

Pińsk w swoich granicach administracyjnych ma powierzchnię 50,48 km²,

 

Zabytki

Pałac Butrymowiczów

  • Kolegium i kościół jezuitów z 1651 roku (kościół, posiadający dwuwieżową fasadę o gęstym rytmie kolumn     i pilastrów oraz wielką kopułę nad skrzyżowaniem naw, władza radziecka wysadziła w roku 1954). Obecnie     w kolegium jest galeria obrazów i szkoła.
  • Kościół i klasztor franciszkanów z 1712 roku. Kościół pw. Wniebowzięcia NMP z fasadą z 1766 roku.     W latach 1920-1940 i od 1992 jest to katedra katolicka. Dzwonnica z 1817 roku z 4 kondygnacją z XX wieku.     Mur z XVIII wieku.
  • Kościół bernardynów z roku 1786 na przedmieściu Karolin - obecnie cerkiew św. Barbary. Obok klasztor z     XIX wieku i dzwonnica.
  • Kościół pw. Karola Boromeusza z 1770 roku na przedmieściu Karolin – dawniej parafialny. Obecnie sala     koncertowa.
  • Monaster św. Barbary w Pińsku - prawosławny klasztor żeński założony przed 1521 r.
  • Pałac Butrymowiczów z lat 1784-1790. Siedziba Butrymowiczów, Skirmunttów, a od 1930 roku katolickich     biskupów pińskich.
  • Kapliczka z XVII w. przy ul. Brzeskiej i Pieńkawa
  • Cmentarz katolicki i prawosławny na ul. Hajdajenki
  • Cmentarz żydowski w Karolinie
  • Dwór Platerów w Zapolu
  • Pomnik budowniczych drogi bitej z 1938 roku (polski napis zniszczono i umieszczono rosyjski)
  • Synagoga z 1900 r.
  • Domy Kolonii urzędniczej z około 1925 roku, proj. arch. Teodor Bursze

niezachowane:

  • Synagoga Wielka z 1506 roku (zburzona ok. 1960 r.)
  • synagoga chasydzka (nie istnieje)
  • Zamek starosty królewskiego (zburzony). Znajdował się w miejscu pomnika Lenina.
  • Zamek Wiśniowieckich w Karolinie (zburzony)
  • Dwór w Albrechtowie (o całkowicie zmienionej formie)
  • Rynek z zabytkowymi kramami (zburzony)

Filmy o Pińsku

strona internetowa http://pinsk.brest-region.gov.by/

oraz http://www.pinsk.gov.by/